14 ΧΡΟΝΟ ΘΥΜΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ...

 Σε μία εποχή σαν αυτή που όλα επιτρέπονται και όλα κατακρίνονται το θέμα της ομοφυλοφυλίας δεν πάυει να είναι ζήτημα ταμπού. Αν και στο blog μου έχω ξανά ασχοληθεί με το εν λόγω ζήτημα, σήμερα το απογευμά έτυχε να διαβάσω ένα άρθρο στην free press εφημερίδα LIFO για τον άδικο χαμό του 14χρονου James στο Buffalo της Νέας Υόρκης. Το παιδί αυτό έβαλε τέρμα στη ζωή του, μετά από συνεχόμενες επιθέσεις στον χώρο του σχολείου και η αφορμή ήταν η σεξουαλική του προτίμηση!

Είναι τραγικό στις μέρες μας να ύπάρχουν τέτοια φαινόμενα βίας, σε μία εποχή που τα gay ή gay friendly bar ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και που πλέον από όλα τα μέσα ενημέρωσης άτομα που έχουν τέτοιου είδους προτίμησεις προωθούνται και προβάλλονται διαρκώς. Η ομοφυλοφυλία είναι δικαίωμα λένε πολλοί, ωστόσο όλοι είτε κάνοντας πλάκα είτε με ταπεινωτικούς χαρακτηρισμούς το αποδοκιμάζουν. Άλλωστε, ανεξαρτήτως σεξουαλικής προτίμησης, οι σχέσεις των ανθρώπων είναι αρκετά δύσκολες από μόνες τους, πόσο μάλλον όταν αυτές γίνονται αφορμή για εκδήλωση σωματικής και ψυχικής βίας από άτομα χωρίς περιεχόμενο.

Η διαφορετικότητα αυτή του 14 χρονου μετέτρεψε την ζωή του σε μαρτύριο και τον οδήγησε στο να επιλέξει τον λάθος τρόπο για να απελευθερώθει. Πολλές φορές στο παρελθόν είχε παραπονεθεί για την βίαη συμπεριφορά των συνομιλίκων του μέσα από το δικό του blog, μέχρι που στις 9 Σεπτεμβρίου του 2010 αυτοκτόνησε στο δωματιό του. Με αφορμή αυτό το περιστατικό ξεκίνησε η διαδικτυακή καμπάνια κατά του ομοφοβικού bulling IT GETS BETTER. Είναι κρίμα που αυτό το παιδί έγινε η αφορμή για κάτι τέτοιο, αλλά τουλάχιστον ας ελπίσουμε πως κάποια μέρα ο κόσμος θα μάθει να δέχεται την διαφορετικότητα των άλλων και θα τη σέβεται περισσότερο και ας μην την ασπάζεται.

Αυτό απαιτεί πραγματική μόρφωση και άτομα χωρίς απωθημένα και φοβίες. Εγώ προσωπικά δε θα κρίνω το αν είναι σωστό ή όχι, αλλά σίγουρα είμαι αντίθετη σε οποιαδήποτε βίαιη συμπεριφορά και κακοποιήση ατόμων για επιλογές που δεν βλάπτουν κανέναν. Πραγματικά, είναι δυσάρεστο να υπάρχουν τέτοια φαινόμενα στις μέρες μας, που υποτείθεται ότι πλέον υπάρχει κάποιος σεβασμό γύρω από κάθετι διαφορετικό. Ωστόσο, τίποτα στην ουσία δεν έχει αλλάξει... Η κοινωνία παραμένει υποκριτική και όλοι κλείνουν τα μάτια τους στο θέμα του ρατσισμού ή μόνο ψεύτικα παραδέχονται ότι πλέον οι εποχές έχουν αλλάξει, ενώ μέσα τους δεν αποδέχονται τίποτα.

Τέλος, είναι ένα θέμα που σίγουρα δεν μπορώ να το καλύψω σε ένα άρθρο, αλλά ούτε τέτοιες ειδήσεις θα πάψουν να υπάρχουν... Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ενημερώθουμε περισσότερο γύρω από αυτό το ζήτημα, γιατί η γνώση μπορεί μόνο να διώξει τις “φοβίες” μας γύρω από κάθε ζήτημα...

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΧΩΡΑ;

Πως μπορεί να περιγράψει κάποιος το πότε μία χώρα καταρρέι; Πόσοι από εμάς έχουμε δει ταίνιες που έχουν ως υπόθεση την καταστροφή του κόσμου στο μέλλον που δείχνουν μία κοινωνία που πραγματικά έχει διαλυθεί και επικρατεί το χάος, λέγοντας όλοι μας ότι αυτά δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα; Ε να λοιπόν, που ήρθε η ώρα να δούμε ότι όλες οι ταινίες έχουν μία μεγάλη δόση αλήθειας... Το μόνο που χρειάζεται είναι να δεις το πως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα τώρα.

Ίσως να σας φαίνομαι μία ακόμα γραφική φιγούρα που ζει στην ελληνική πραγματικότητα και κλαίγεται για την όλη κατάσταση, Όμως, δεν μπορώ να μην γκρινιάζω, όταν πριν λίγες μέρες κόντευα να πεθάνω στην Σταδίου περιμένοντας ταξί ή όταν η σχολή μου αποφάσισε μέσα σε μία μέρα να πραγματοποιήσει τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου και μάλιστα δίνοντας προφορικά μαθήματα που δεν γίνεται να τα αποδώσεις σωστά χωρίς στυλό και χαρτί, καθώς έχουν ασκήσεις! Το πιο παράλογο όμως πράγμα στην όλη κατάσταση είναι ότι  η σχολή, θα κλείνει κάποιες μέρες λόγω απεργίας των μέσων. Ωστόσο, το πως κάποιος φοιτητής που μένει για παράδειγμα στους Θρακομακεδόνες θα μπορεί να έρχεται να δίνει τα μαθήματα του κανονικά μέσα σε αυτές τις μέρες που η μία απεργία διαδέχεται η μια την άλλη είναι κάτι που προφανώς δεν απασχολεί το όλο σύστημα...

 Αλλά ας απομακρυνθούμε από το εκπαιδευτικό κομμάτι και ας πάμε στην πιο γενική κατάσταση. Πως είναι δυνατόν να επιβάλλουν δυσβάσταχτους φόρους μέσω της ΔΕΗ, ενώ η ανέργεια αυξάνεται μέρα με τη μέρα και οι μισθοί κοντεύουν να φτάσουν στο χρηματικό ποσό που μας έδιναν σαν χαρτζιλίκι οι παπούδες μας;! Επιπλέον, η Ελλάδα πρωτοτυπεί ακόμα μια φορά φορολογώντας το ίδιο εισόδημα 3 φορές! Σίγουρα, αυτό αποτελεί μοναδικό φαινόμενο και συμβαίνει μόνο στη χώρα μας.

  Όμως, η κατρακύλα δεν σταματά εδώ... Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια οι πολιτικοί μας προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας αποδείξουν ότι υπάρχει και πιο κάτω. Για αυτό αποφάσισαν να δημιουργήσουν και πρόβλημα στο σύστημα υγείας! Άλλωστε, τι να τους κάνουμε τόσους ηλικιωμένους; Δε μας χρειάζονται σύμφωνα με τους πολιτικούς μας... Για αυτό τους κόβουμε κάποια φάρμακα που δικαιούνται και την συνταξή τους την φτάνουμε σε εξευτελιστικά επίπεδα. Αν πάλι αντέξουνε, τότε θα έρθουν επιστήμονες να δουν τα μυστικά μακροζωίας μας, όπως είχαν κάνει παλιά στην Σύμη.

 Τέλος, θα ξαναγύρισω στο θέμα της παιδειας, το οποίο αποτελεί μόνιμο πρόβλημα αυτής της χώρας. Αν πας στα σχολεία τα παιδάκια πλέον δεν θα έχουν σχολική τσάντα αλλά δισκοθήκη, καθώς τα σχολικά βιβλία αποτελούν κειμήλια. Το μόνο καλό της όλης φάσης είναι ότι δε θα έχουν πρόβλημα να μην τα χάσουν, καθώς όλο και κάποιος συμμαθητής θα βρεθεί να τους τα αντιγράψει ή κάποιος μαύρος έξω από το σχολείο θα τα πουλάει με 5 ευρώ. Αυτή λοιπόν είναι η κωμικοτραγική κατάσταση στην Ελλάδα, κάπως έτσι ξεκινά τον τελευταίο τρίμηνο του 2011 και κάπως ακόμα πιο ζόρικα θα ανοίξει το 2012... Ωστόσο, οι Έλληνες είμαστε λαός με χιούμορ και ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις ξέρουμε να περνάμε καλά, όποτε υπομονή και κάποια στιγμή τα πράγματα θα φτιάξουν...

ΟΤΑΝ ΑΝΑΒΟΥΝ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ....

Τον τελευταίο καιρό τα βαμπίρ μονοπωλούν το ενδιαφέρον της πλειονότητας των δεκαεξάχρονων κοριτσίων και όχι μόνο.Όλοι λίγο πολύ έχουμε καεί χαζεύοντας τους καλογυμνασμένους, χλωμούς και απίστευτα ελκυστικούς βρυκόλακες του True Blood και του Twillight. Ποια είναι όμως η πραγματική αλήθεια πίσω από αυτό τον εμπορικά οργανωμένο μύθο; Υπάρχουν όντως αυτά τα πλάσματα και αν ναι, πόση σχέση έχουν με την εικόνα που έχουμε για αυτά στο μυαλό μας;

Τόσο στις εγχώριες μυθοπλασίες όσο και σε αυτές των άλλων χωρών, τα εν λόγω μυθικά πλάσματα λίγα κοινά έχουν με τον Edward Cullen, που έρχεται σε όλα τα θηλυκά μυαλά στο άκουσμα των βαμπίρ... Σε όλες τις περιοχές των Βαλκανίων-όπου άλλωστε ο μύθος έχει τις ρίζες του- περιγράφονται ως κόκκινοι,διαβολικοί και τυλιγμένοι σε σάββανα. Ειδικότερα, στον 18o αιώνα που ο μύθος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος, κατηγορούνταν για βαμπιρισμό οι αυτόχειρες, οι δράστες σοβαρών εγκλημάτων, οι άταφοι, άτομα που είχαν δαγκωθεί από κάποιο ζώο και οι "μάγισσες"... Μάλιστα, η απέχθεια των ανθρώπων για τα πλάσματα του είδους τους φαίνεται και από την ίδια την ορολογία "βρυκόλακας" που προέρχεται από τις λέξεις "βούρκος" και "λάκκος". Για το λόγο αυτό και σε πολλά μέρη της Ελλάδας ονομάζονταν "βουρκόλακες".

Υπήρξαν, όμως, στην πραγματικότητα βρυκόλακες; Επιστήμονες απέδειξαν ότι πολλά από τα άτομα που στο παρελθόν έιχαν κατηγορήθει, έπασχαν από κάποια μορφή ασθένειας που ονομάζεται πορφυρία. Η έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων ήταν η αιτία που παρουσίαζαν υπερευαισθησία στο φως του ηλίου και παραμορφώσεις στην εμφανισή τους. Επιπλέον, το σύστημα που είναι υπεύθυνο για τη κατανομή και την ανάπτυξη των τριχών στο σώμα του εμφάνιζε ανωμαλίες στη λειτουργία του, ενώ η μύτη και τα δάχτυλα του ασθενή ατροφούσαν και συρρικνώνονταν σε τέτοιο σημείο που τα τελευταία έμοιαζαν με νύχια απρακτικού πουλιού. Τέλος, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, τα κοφτερά δόντια τους, οφείλεται στην δυσκαμψία των χειλιών και των ούλων τους που τα άφηνε να φανούν!

Ωστόσο, η αλήθεια πίσω από τον μύθο των βαμπίρ έχει ακόμα πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Το γεγονός ότι το αγαπημένο τους "γεύμα" είναι το αίμα οφείλεται στο ότι η πορφυρία καταπολεμείται μόνο με μετάγγιση αίματος, κάτι που στο 16ο και 17ο αιώνα αυτό αποτελούσε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Έπειτα, ο κύριος λόγος που σε ραντεβού με τον Bill από το True Blood θα έπρεπε να αποφύγετε ό,τιδήποτε τα σουβλατζίδικο και τα παραδοσιακά μαγαζιά με σπεσιαλιτέ τη σκορδαλιά, είναι το γεγονός ότι το σκόρδο περιέχει μια χημική ουσία που δρα ανασταλτικά με κάποια ένζυμα του ήπατος. Επομένως, αν κάποιος πάσχει από πορφυρία και φάει σκόρδο, πολύ απλά τα προβληματά του θα πολλαπλασιαστούν! 

 

Τα παραπάνω στοιχεία δικαιολογούν όλους αυτούς τους θρύλους που εδώ και αιώνες έχουν εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς αλλά και τη βιομηχανία του σινεμά και της τηλεόρασης χαριζοντάς τους μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες. Ωστόσο, όποια και να είναι η πραγματική φύση της γοητείας των τηλεοπτικών βρυκολάκων, εμείς δε θα πάψουμε ποτέ να γουστάρουμε τα κοφτερά δοντάκια και το χλωμό τους δέρμα...

ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ CLUB ΤΩΝ 27...

Στις 23 Ιουλίου η Amy Winehouse άφησε την τελευταία της πνοή στο διαμέρισμα της στο Λονδίνο. Ο θάνατος της έσκασε ως βόμβα στα ειδησεογραφικά γραφεία, παρόλο που ήταν ευρέως γνωστό ότι η υγεία της ήταν εύθραυστη λόγω της εκτεταμένης χρήσης ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Λίγες μέρες πριν είχε εμφανιστεί σε συναυλία στη Σερβία, όπου δεν θυμόταν τους στίχους των τραγουδιών της και παραπατούσε. Ωστόσο, άτομα του περιβάλλοντος της υποστήριζαν ότι  υγεία της είχε βελτιωθεί και ότι τον τελευταίο καιρό έκανε συχνά check-up. Μάλιστα, την περασμένη Παρασκευή, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές είχε πάρει θετικά αποτελέσματα από τις ιατρικές εξετάσεις που είχε κάνει...

Όπως και να έχει οι αιτίες του θανάτου της δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμη...Το παράδοξο είναι ότι δεν βρέθηκαν παράνομες ουσίες στο σπίτι της, αλλά ούτε και οι τοξικολογικές εξετάσεις βρήκαν να έχει καταναλώσει αλκοόλ ή να έχει κάνει χρήση ναρκωτικών. Επομένως, έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε γύρω από τον θάνατο της  Amy Winehouse που σίγουρα θα ξεσηκώσει φήμες...

Ωστόσο, οι χιλιάδες θαυμαστές της δεν σταματάνε να έρχονται και να μένουν έξω από το σπίτι της. Οι γονείς της δηλώνουν συντετριμμένοι από το χαμό της κόρης τους και μόνη τους παρηγοριά είναι η αγάπη που δείχνει ο κόσμος για αυτήν. Ο σωματοφύλακας της Goodman- που την βρήκε νεκρή στο κρεβάτι της- δηλώνει ότι το μόνο που του είχε πει το τελευταίο βράδυ είναι ότι πάει για ύπνο και έτσι το πρωί τη βρήκε νεκρή στο κρεβάτι της...

Παρά την θλιβερή αυτή ιστορία και το στενάχωρο τέλος της τραγουδίστριας, οι δισκογραφικές εταιρίες   βλέπουν θεαματική αύξηση των κερδών τους, καθώς ο θάνατος της καλλιτέχνιδας αύξησε τις πωλήσεις των δίσκων της κατά 37 φορές παραπάνω! Έτσι, σε λίγο καιρό η είδηση του θανάτου της θα οδηγήσει πολλούς κερδοσκόπους να "χρυσαφίσουν" αυτό το γεγονός, όπως άλλωστε έγινε και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες όπως στην περίπτωση του Michael Jackson, Kurt Combain  και πολλών άλλων θρύλων. Όπως και να έχει είτε οι επιλογές της την οδήγησαν σε αυτόν είτε όχι, η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί γιατί έχασε μία από της σπουδαιότερες φωνές αυτής της δεκαετίας...

ONE WILD NIGHT!!!

Αν και με 3 μέρες καθυστέρηση-ίσως τόσο μου πήρε για να "αναρρώσω" από αυτή την αξέχαστη εμπειρία- αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το αίσθημα ικανοποιήσης που μου δημιουργήθηκε βλέποντας ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών... Για πρώτη φορά στις 20 Ιουλίου οι Bon Jovi ήρθαν στην Ελλάδα και κατάφεραν να γεμίσουν με 80.000 κόσμο το ΟΑΚΑ, σε μία υπερβολικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας. Άτομα από κάθε κοινωνική τάξη, με διαφορετική ηλικία, με διάφορα μουσικά ακούσματα έγιναν ένα για να απολαύσουν ένα από τα μακροβιότερα και καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών. 

 Άλλωστε, ποίος δεν έχει πορωθεί ακούγοντας το Bad medicine, δεν έχει ερωτευτεί έχοντας στο μυαλό του τη μελωδία του Always, δεν έχει φτιάξει η μέρα του βάζοντας τέρμα στο mp3 του το Have a nice day και δεν έχει ξεσηκωθεί στο άκουσμα του It's my life; (Αν δεν έχεις κάνει τίποτα από όλα αυτά μάλλον θα πρέπει να ανησυχείς για τη μουσική σου παιδεία...)

Έτσι την Τετάρτη που μας πέρασε, γύρω στις 15.00 μμ ο ηλεκτρικός είχε ξεκινήσει να μαζεύει τους πρώτους fans που εκστασιασμένοι κρατούσαν τα εισιτήρια τους στα χέρια και σιγοτραγουδούσαν τις μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος. Ο ενθουσιασμός μεγάλωνε ακόμα περισσότερο, όταν έφτανες στο συναυλιακό χώρο, όπου έβλεπες παντού καντίνες και πρόχειρα στημένα "μαγαζάκια" με μπλούζες και άλλες απομιμήσεις των προϊόντων  του συγκροτήματος. Όσο προχωρούσες προς στο γήπεδο έβρισκες κοπέλες από τους μεγάλους χορηγούς της συναυλίας να μοιράζουν μπρελοκάκια σε σχήμα ηλεκτρικής κιθάρας και zeppelins  στον αέρα που διαφήμιζαν μια μεγάλη εταιρία κινητής τηλεφωνίας (χαζό στοιχείο για την περιγραφή του χώρου, αλλά εμένα μου άρεσε...)

 Κατά τις 18.30 οι πύλες άνοιξαν και ο κόσμος πέρασε πλέον στο μέρος που θα γινόταν η συναυλία... Εκεί έβλεπες επιτέλους "περίπτερα" με τα αυθεντικά προϊόντα του συγκροτήματος και αριστερά-δεξιά μικρά μπαρ από τα οποία θα προμηθευόσουν μπύρες και νερά(απαραίτητο συστατικό για μία καλή συναυλία). Το μουσικό αυτό γεγονός ξεκίνησε με το ελληνικό συγκρότημα "Brothers in plugs" και τους "The Brakers" από τη Δανία.

Κατά τις 21.15 τα φώτα έσβησαν, τα video wall άναψαν και το συγκρότημα εμφανίζεται στη σκηνή. Ο κόσμος παραληρεί  και ο John Bon Jovi χαρίζει ένα χαμόγελο στο κοινό του και αρχίσει τραγουδώντας το "Raise your hands". Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη και όλοι μας δεν σταματάμε να χορεύουμε, να τσιρίζουμε μέχρι οι φωνητικές μας χορδές να πάθουν μόνιμη βλάβη, να χοροπηδάμε μέχρι να μουδιάσουν τα πόδια μας και γενικότερα ήμασταν διατεθειμένοι να ξοδέψουμε και τα τελευταία αποθέματα ενέργειας που είχαμε...

Όσο προχωρούσε η ώρα όλοι οι οπαδοί γινόμασταν μια μεγάλη παρέα και ο ένας με τον άλλον μιλούσε σαν να τον γνώριζε χρόνια, ενώ στην πραγματικότητα είχαν περάσει λίγα δευτερόλεπτα από τις απαραίτητες συστάσεις... 

Οι δυόμισι  ώρες πέρασαν τόσο γρήγορα και ευχάριστα που κανένας δεν κατάλαβε το πότε τελείωσε η συναυλία... Το συγκρότημα μας αποζημίωσε και με το παραπάνω που τόσα χρόνια δεν είχε έρθει στη χώρα μας, άλλωστε και ο ίδιος σαν μικρό παιδί που διατηρεί το πάθος του φώναξε σε κάποια φάση "Athens...finally,finally"  και γενικότερα δεν έπαψε στιγμή να είναι επικοινωνιακός και να μιλάει με το κοινό.

Το συμπέρασμα από όλο αυτό το γεγονός; Ότι άξιζαν τα λεφτά που έδωσα και αν ήξερα ότι ήταν τόσο μαγικά θα έδινα πολλά παραπάνω για να ήμουν μπροστά. Είναι μία εμπειρία που ποτέ δε θα την ξεχάσω, όχι μόνο γιατί είχα την τιμή η πρώτη μου συναυλία στην Αθήνα να είναι και η πρώτη συναυλία των Bon Jovi  στην Ελλάδα, όπου έδωσαν πραγματικά τον καλύτερο τους εαυτό, αλλά επειδή και η ατμόσφαιρα και η παρέα ήταν έτσι όπως θα έπρεπε να ήταν...

ΑΠΙΣΤΙΑ-Η δικη σας αποψη μετρα περισσότερο!!!

«Την απιστία δεν την συγχωράω για αυτό αν θέλεις να σε αγαπάω ποτέ να μην σκεφτείς να μου την κάνεις γιατί να ξέρεις ότι με ΧΑΝΕΙΣ»..Ορμώμενη την άποψη που έχει η αοιδός αυτού του τραγουδιού περί απιστίας άρχισα να αναρωτιέμαι πώς τελικά ο καθένας μας αντιλαμβάνεται την απιστία σήμερα και πώς αντιδρά πραγματικά σε μία τέτοια περίπτωση;

 Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποια στιγμή βρεθεί σε σχέσεις που κλονίζονται εξαιτίας της απιστίας, είτε αυτή προέρχεται από εμάς τους ίδιους ή από το σύντροφό μας, ή ακόμα και από τους δύο. Η απιστία, ωστόσο, μπορεί να έχει πολλές μορφές όπως : να είναι εγκεφαλική (πόθος η απωθημένο του παρελθόντος πολλές φορές ) ή συναισθηματική(έρωτας με την πρώτη μάτια-ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ να πούμε). Σε κάθε περίπτωση, τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας και στη σχέση μας σε θέματα απιστίας, μπορούν να είναι όσο ελαστικά αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι να είναι, με αποτέλεσμα η προσωπική μας περίπτωση «απιστίας» να κρίνεται μέσα στα συγκεκριμένα πλαίσια .Δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή αντίδρασης στην απιστία παρόλο που τα περισσότερα ζευγάρια αντιμετωπίζουν την απιστία με χωρισμό . Η αλήθεια είναι πως πολύ εύκολα λέμε «αν με απατούσε θα τον/ την χώριζα» πριν μας συμβεί το «μοιραίο» αλλά πολύ σπάνια εμμένουμε σε αυτήν την άποψη χωρίς δεύτερη σκέψη αν τελικά, όντως, συμβεί. Από το αν είσαι ερωτευμένος ή εγωιστής ή και τα δύο μέχρι το αν το έχεις κάνει ή θα το έκανες κι εσύ σε μια αντίστοιχη περίπτωση, πολλά είναι αυτά που παίζουν το ρόλο τους στην απόφαση. O χωρισμός, ειδικά σε πολύ μακροχρόνιες σχέσεις, δεν είναι απόφαση στιγμής ούτε εξίσωση του τύπου απιστία ίσον χωρισμός. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως και η αντίθετη απόφαση, μένουμε μαζί παρά την απιστία, θα ήταν απαραίτητα «βιώσιμη» λύση (η συμβίωση μετά από απιστία είναι πανεύκολη μόνο για τους Σουηδούς για ευνόητους και γνωστούς λογούς!!). 

Λίγοι είναι οι απολύτως άνετοι με αυτό το θέμα δηλαδή δε θα έμπαιναν στον πειρασμό να το θυμούνται ή να το αναφέρουν ή ακόμα και να «εκδικούνται» τον απιστήσαντα λεκτικά ή πρακτικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Οπότε… μάλλον μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα το βλέπω εγώ .Το θέμα είναι τελικά για ποιο λόγο φτάνει κάποιος στην απιστία. Πλήξη, «ανοησία» της στιγμής, πρόβλημα στη σχέση; Ναι..ναι...ναι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να απατάει ή να απατήσει τον σύντροφό του. Κάποιοι μόνο από αυτούς είναι οι εξής: 

- να μην τον ικανοποιεί η σχέση του και να μην το έχει καταλάβει 

- να μην τον ικανοποιεί η σχέση του και από ανασφάλεια να φοβάται να πάει παρακάτω (δύναμη της συνήθειας God damnit !!)

- να έχει χαμηλή αυτό-εκτίμηση και μέσα από αυτόν τον τρόπο να επιζητά συνεχώς επιβεβαίωση 

- να μην έχει μάθει να σέβεται τον εαυτό του και κατ’ επέκταση ούτε τον σύντροφό του 

- να έχει λανθασμένη αντίληψη για το τι σημαίνει «σχέση και όλα τα συναφή 

- να «έτυχε!(δικαιολογίες)

Μάλλον διαφωνώ με την άποψη ότι η απιστία του άλλου αποτελεί συνήθως αιτία χωρισμού κι αυτό μόνο εάν δημοσιοποιηθεί εγώ προσωπικά όσο σκληρό και αν ήταν όσο και αν πληγωνόμουν θα προτιμούσα κάτι περισσότερο τίμιο..

Αν σου γυαλίσει κάποιος άλλος χώρισε και πήγαινε με τον άλλον. Απόλυτο, αλλά ειλικρινέστερο. Και απλούστερο .Κάπου εδώ είναι η ώρα να ακούσω και την δική σας φωνή..Περιμένω με ανυπομονησία!!

 

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΊΑ: TΑΜΠΟΥ Ή ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ;

Η ομοφυλοφιλία είναι ένα θέμα που έχει τις ρίζες του από τα πολύ παλιά χρόνια, μάλιστα αναφορές υπήρχαν στην Αρχαία Ελλάδα και σε άλλους πολιτισμούς εκείνης της εποχής. Ωστόσο, υπήρξαν περίοδοι στο παρελθόν που άτομα με τέτοιες προτιμήσεις στιγματίστηκαν ή ακόμα και τιμωρήθηκαν, όπως στα χρόνια της ναζιστικής Γερμανίας, Όμως, τι είναι αυτό τελικά ; Ένα θέμα ταμπού ή απλά μία διαφορετική σεξουαλική προτίμηση; Επιπλέον, ποια είναι η αιτία που αρκετοί "φυσιολογικοί" σεξουαλικά άνθρωποι φοβούνται να αποδεκτούν ή να μιλήσουν για ένα τέτοιο θέμα;

Η δική μου άποψη για το θέμα είναι ότι πολύ απλά ένα βασικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης είναι να φοβάται οτιδήποτε διαφορετικό. Άλλωστε αυτή είναι και η βασικότερη αιτία του ρατσισμού. Όταν κάτι μας είναι πολύ ξένο και δεν γνωρίζουμε το πως να το χειριστούμε ή δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να το αντιληφθούμε τότε αυτό μας βγαίνει σε επιθετικότητα, σε αποστροφή και σε άρνηση ότι υπάρχουν και πράγματα ηθικά σωστά που εμείς δε θέλουμε να το δεχθούμε.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ομοφυλόφιλα άτομα αποδεικνύονται πιο χαρισματικά όντα στις τέχνες,στη μόρφωση  και στον αθλητισμό. Ίσως, το γεγονός ότι επιλέγουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που είναι πιο ιδιαίτερος να είναι για αυτούς η κινητήρια δύναμη για να κάνουν κάτι πιο δημιουργικό. Επιπλέον, χαρίζοντας εκεί όλη τους την ενέργεια καταφέρουν να διαπρέπουν και να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο σύνολο όχι για την σεξουαλική τους προτίμηση αλλά για το ταλέντο και το έργο τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (1805-1875)ο Δανός παραμυθάς που μας χάρισε ένα από τα καλύτερα παραμύθια όλων των εποχών, "το κοριτσάκι με τα σπίρτα" ήταν ομοφυλόφιλος και μάλιστα το είχε δηλώσει σε μία εποχή που σίγουρα κάτι τέτοιο θα σε οδηγούσε στα δικαστήρια, όπως και αυτόν άλλωστε...

Όπως και να έχει, στην εποχή μας τα δικαιώματα τους σε μεγάλο βαθμό έχουν εξασφαλιστεί και μάλιστα η κοινωνία φαινομενικά έχει αποδεχθεί τον τρόπο ζωής τους. Παρόλα αυτά μέσα μας, έχουμε πολύ δρόμο για να αποκτήσουμε την κατάλληλη παιδεία και μόρφωση ώστε να αντιληφθούμε ότι το να είσαι διαφορετικός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι και λάθος. Άλλωστε, χρειάζεται πολύ θάρρος και πολύ δυνατό χαρακτήρα για να μπορείς να ζεις πραγματικά "ελεύθερος" και να στηρίζεις τις επιλογές σου, αρκεί αυτές να μην πληγώνουν άλλα άτομα...