ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ CLUB ΤΩΝ 27...

Στις 23 Ιουλίου η Amy Winehouse άφησε την τελευταία της πνοή στο διαμέρισμα της στο Λονδίνο. Ο θάνατος της έσκασε ως βόμβα στα ειδησεογραφικά γραφεία, παρόλο που ήταν ευρέως γνωστό ότι η υγεία της ήταν εύθραυστη λόγω της εκτεταμένης χρήσης ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ. Λίγες μέρες πριν είχε εμφανιστεί σε συναυλία στη Σερβία, όπου δεν θυμόταν τους στίχους των τραγουδιών της και παραπατούσε. Ωστόσο, άτομα του περιβάλλοντος της υποστήριζαν ότι  υγεία της είχε βελτιωθεί και ότι τον τελευταίο καιρό έκανε συχνά check-up. Μάλιστα, την περασμένη Παρασκευή, όπως αναφέρουν διάφορες πηγές είχε πάρει θετικά αποτελέσματα από τις ιατρικές εξετάσεις που είχε κάνει...

Όπως και να έχει οι αιτίες του θανάτου της δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμη...Το παράδοξο είναι ότι δεν βρέθηκαν παράνομες ουσίες στο σπίτι της, αλλά ούτε και οι τοξικολογικές εξετάσεις βρήκαν να έχει καταναλώσει αλκοόλ ή να έχει κάνει χρήση ναρκωτικών. Επομένως, έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε γύρω από τον θάνατο της  Amy Winehouse που σίγουρα θα ξεσηκώσει φήμες...

Ωστόσο, οι χιλιάδες θαυμαστές της δεν σταματάνε να έρχονται και να μένουν έξω από το σπίτι της. Οι γονείς της δηλώνουν συντετριμμένοι από το χαμό της κόρης τους και μόνη τους παρηγοριά είναι η αγάπη που δείχνει ο κόσμος για αυτήν. Ο σωματοφύλακας της Goodman- που την βρήκε νεκρή στο κρεβάτι της- δηλώνει ότι το μόνο που του είχε πει το τελευταίο βράδυ είναι ότι πάει για ύπνο και έτσι το πρωί τη βρήκε νεκρή στο κρεβάτι της...

Παρά την θλιβερή αυτή ιστορία και το στενάχωρο τέλος της τραγουδίστριας, οι δισκογραφικές εταιρίες   βλέπουν θεαματική αύξηση των κερδών τους, καθώς ο θάνατος της καλλιτέχνιδας αύξησε τις πωλήσεις των δίσκων της κατά 37 φορές παραπάνω! Έτσι, σε λίγο καιρό η είδηση του θανάτου της θα οδηγήσει πολλούς κερδοσκόπους να "χρυσαφίσουν" αυτό το γεγονός, όπως άλλωστε έγινε και με πολλούς άλλους καλλιτέχνες όπως στην περίπτωση του Michael Jackson, Kurt Combain  και πολλών άλλων θρύλων. Όπως και να έχει είτε οι επιλογές της την οδήγησαν σε αυτόν είτε όχι, η παγκόσμια μουσική σκηνή θρηνεί γιατί έχασε μία από της σπουδαιότερες φωνές αυτής της δεκαετίας...

ONE WILD NIGHT!!!

Αν και με 3 μέρες καθυστέρηση-ίσως τόσο μου πήρε για να "αναρρώσω" από αυτή την αξέχαστη εμπειρία- αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το αίσθημα ικανοποιήσης που μου δημιουργήθηκε βλέποντας ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών... Για πρώτη φορά στις 20 Ιουλίου οι Bon Jovi ήρθαν στην Ελλάδα και κατάφεραν να γεμίσουν με 80.000 κόσμο το ΟΑΚΑ, σε μία υπερβολικά δύσκολη περίοδο για τη χώρα μας. Άτομα από κάθε κοινωνική τάξη, με διαφορετική ηλικία, με διάφορα μουσικά ακούσματα έγιναν ένα για να απολαύσουν ένα από τα μακροβιότερα και καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών. 

 Άλλωστε, ποίος δεν έχει πορωθεί ακούγοντας το Bad medicine, δεν έχει ερωτευτεί έχοντας στο μυαλό του τη μελωδία του Always, δεν έχει φτιάξει η μέρα του βάζοντας τέρμα στο mp3 του το Have a nice day και δεν έχει ξεσηκωθεί στο άκουσμα του It's my life; (Αν δεν έχεις κάνει τίποτα από όλα αυτά μάλλον θα πρέπει να ανησυχείς για τη μουσική σου παιδεία...)

Έτσι την Τετάρτη που μας πέρασε, γύρω στις 15.00 μμ ο ηλεκτρικός είχε ξεκινήσει να μαζεύει τους πρώτους fans που εκστασιασμένοι κρατούσαν τα εισιτήρια τους στα χέρια και σιγοτραγουδούσαν τις μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος. Ο ενθουσιασμός μεγάλωνε ακόμα περισσότερο, όταν έφτανες στο συναυλιακό χώρο, όπου έβλεπες παντού καντίνες και πρόχειρα στημένα "μαγαζάκια" με μπλούζες και άλλες απομιμήσεις των προϊόντων  του συγκροτήματος. Όσο προχωρούσες προς στο γήπεδο έβρισκες κοπέλες από τους μεγάλους χορηγούς της συναυλίας να μοιράζουν μπρελοκάκια σε σχήμα ηλεκτρικής κιθάρας και zeppelins  στον αέρα που διαφήμιζαν μια μεγάλη εταιρία κινητής τηλεφωνίας (χαζό στοιχείο για την περιγραφή του χώρου, αλλά εμένα μου άρεσε...)

 Κατά τις 18.30 οι πύλες άνοιξαν και ο κόσμος πέρασε πλέον στο μέρος που θα γινόταν η συναυλία... Εκεί έβλεπες επιτέλους "περίπτερα" με τα αυθεντικά προϊόντα του συγκροτήματος και αριστερά-δεξιά μικρά μπαρ από τα οποία θα προμηθευόσουν μπύρες και νερά(απαραίτητο συστατικό για μία καλή συναυλία). Το μουσικό αυτό γεγονός ξεκίνησε με το ελληνικό συγκρότημα "Brothers in plugs" και τους "The Brakers" από τη Δανία.

Κατά τις 21.15 τα φώτα έσβησαν, τα video wall άναψαν και το συγκρότημα εμφανίζεται στη σκηνή. Ο κόσμος παραληρεί  και ο John Bon Jovi χαρίζει ένα χαμόγελο στο κοινό του και αρχίσει τραγουδώντας το "Raise your hands". Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα η μία επιτυχία διαδέχεται την άλλη και όλοι μας δεν σταματάμε να χορεύουμε, να τσιρίζουμε μέχρι οι φωνητικές μας χορδές να πάθουν μόνιμη βλάβη, να χοροπηδάμε μέχρι να μουδιάσουν τα πόδια μας και γενικότερα ήμασταν διατεθειμένοι να ξοδέψουμε και τα τελευταία αποθέματα ενέργειας που είχαμε...

Όσο προχωρούσε η ώρα όλοι οι οπαδοί γινόμασταν μια μεγάλη παρέα και ο ένας με τον άλλον μιλούσε σαν να τον γνώριζε χρόνια, ενώ στην πραγματικότητα είχαν περάσει λίγα δευτερόλεπτα από τις απαραίτητες συστάσεις... 

Οι δυόμισι  ώρες πέρασαν τόσο γρήγορα και ευχάριστα που κανένας δεν κατάλαβε το πότε τελείωσε η συναυλία... Το συγκρότημα μας αποζημίωσε και με το παραπάνω που τόσα χρόνια δεν είχε έρθει στη χώρα μας, άλλωστε και ο ίδιος σαν μικρό παιδί που διατηρεί το πάθος του φώναξε σε κάποια φάση "Athens...finally,finally"  και γενικότερα δεν έπαψε στιγμή να είναι επικοινωνιακός και να μιλάει με το κοινό.

Το συμπέρασμα από όλο αυτό το γεγονός; Ότι άξιζαν τα λεφτά που έδωσα και αν ήξερα ότι ήταν τόσο μαγικά θα έδινα πολλά παραπάνω για να ήμουν μπροστά. Είναι μία εμπειρία που ποτέ δε θα την ξεχάσω, όχι μόνο γιατί είχα την τιμή η πρώτη μου συναυλία στην Αθήνα να είναι και η πρώτη συναυλία των Bon Jovi  στην Ελλάδα, όπου έδωσαν πραγματικά τον καλύτερο τους εαυτό, αλλά επειδή και η ατμόσφαιρα και η παρέα ήταν έτσι όπως θα έπρεπε να ήταν...

ΑΠΙΣΤΙΑ-Η δικη σας αποψη μετρα περισσότερο!!!

«Την απιστία δεν την συγχωράω για αυτό αν θέλεις να σε αγαπάω ποτέ να μην σκεφτείς να μου την κάνεις γιατί να ξέρεις ότι με ΧΑΝΕΙΣ»..Ορμώμενη την άποψη που έχει η αοιδός αυτού του τραγουδιού περί απιστίας άρχισα να αναρωτιέμαι πώς τελικά ο καθένας μας αντιλαμβάνεται την απιστία σήμερα και πώς αντιδρά πραγματικά σε μία τέτοια περίπτωση;

 Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποια στιγμή βρεθεί σε σχέσεις που κλονίζονται εξαιτίας της απιστίας, είτε αυτή προέρχεται από εμάς τους ίδιους ή από το σύντροφό μας, ή ακόμα και από τους δύο. Η απιστία, ωστόσο, μπορεί να έχει πολλές μορφές όπως : να είναι εγκεφαλική (πόθος η απωθημένο του παρελθόντος πολλές φορές ) ή συναισθηματική(έρωτας με την πρώτη μάτια-ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΣ να πούμε). Σε κάθε περίπτωση, τα όρια που θέτουμε στον εαυτό μας και στη σχέση μας σε θέματα απιστίας, μπορούν να είναι όσο ελαστικά αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι να είναι, με αποτέλεσμα η προσωπική μας περίπτωση «απιστίας» να κρίνεται μέσα στα συγκεκριμένα πλαίσια .Δεν υπάρχει συγκεκριμένη συνταγή αντίδρασης στην απιστία παρόλο που τα περισσότερα ζευγάρια αντιμετωπίζουν την απιστία με χωρισμό . Η αλήθεια είναι πως πολύ εύκολα λέμε «αν με απατούσε θα τον/ την χώριζα» πριν μας συμβεί το «μοιραίο» αλλά πολύ σπάνια εμμένουμε σε αυτήν την άποψη χωρίς δεύτερη σκέψη αν τελικά, όντως, συμβεί. Από το αν είσαι ερωτευμένος ή εγωιστής ή και τα δύο μέχρι το αν το έχεις κάνει ή θα το έκανες κι εσύ σε μια αντίστοιχη περίπτωση, πολλά είναι αυτά που παίζουν το ρόλο τους στην απόφαση. O χωρισμός, ειδικά σε πολύ μακροχρόνιες σχέσεις, δεν είναι απόφαση στιγμής ούτε εξίσωση του τύπου απιστία ίσον χωρισμός. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως και η αντίθετη απόφαση, μένουμε μαζί παρά την απιστία, θα ήταν απαραίτητα «βιώσιμη» λύση (η συμβίωση μετά από απιστία είναι πανεύκολη μόνο για τους Σουηδούς για ευνόητους και γνωστούς λογούς!!). 

Λίγοι είναι οι απολύτως άνετοι με αυτό το θέμα δηλαδή δε θα έμπαιναν στον πειρασμό να το θυμούνται ή να το αναφέρουν ή ακόμα και να «εκδικούνται» τον απιστήσαντα λεκτικά ή πρακτικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Οπότε… μάλλον μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα το βλέπω εγώ .Το θέμα είναι τελικά για ποιο λόγο φτάνει κάποιος στην απιστία. Πλήξη, «ανοησία» της στιγμής, πρόβλημα στη σχέση; Ναι..ναι...ναι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να απατάει ή να απατήσει τον σύντροφό του. Κάποιοι μόνο από αυτούς είναι οι εξής: 

- να μην τον ικανοποιεί η σχέση του και να μην το έχει καταλάβει 

- να μην τον ικανοποιεί η σχέση του και από ανασφάλεια να φοβάται να πάει παρακάτω (δύναμη της συνήθειας God damnit !!)

- να έχει χαμηλή αυτό-εκτίμηση και μέσα από αυτόν τον τρόπο να επιζητά συνεχώς επιβεβαίωση 

- να μην έχει μάθει να σέβεται τον εαυτό του και κατ’ επέκταση ούτε τον σύντροφό του 

- να έχει λανθασμένη αντίληψη για το τι σημαίνει «σχέση και όλα τα συναφή 

- να «έτυχε!(δικαιολογίες)

Μάλλον διαφωνώ με την άποψη ότι η απιστία του άλλου αποτελεί συνήθως αιτία χωρισμού κι αυτό μόνο εάν δημοσιοποιηθεί εγώ προσωπικά όσο σκληρό και αν ήταν όσο και αν πληγωνόμουν θα προτιμούσα κάτι περισσότερο τίμιο..

Αν σου γυαλίσει κάποιος άλλος χώρισε και πήγαινε με τον άλλον. Απόλυτο, αλλά ειλικρινέστερο. Και απλούστερο .Κάπου εδώ είναι η ώρα να ακούσω και την δική σας φωνή..Περιμένω με ανυπομονησία!!

 

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΊΑ: TΑΜΠΟΥ Ή ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ;

Η ομοφυλοφιλία είναι ένα θέμα που έχει τις ρίζες του από τα πολύ παλιά χρόνια, μάλιστα αναφορές υπήρχαν στην Αρχαία Ελλάδα και σε άλλους πολιτισμούς εκείνης της εποχής. Ωστόσο, υπήρξαν περίοδοι στο παρελθόν που άτομα με τέτοιες προτιμήσεις στιγματίστηκαν ή ακόμα και τιμωρήθηκαν, όπως στα χρόνια της ναζιστικής Γερμανίας, Όμως, τι είναι αυτό τελικά ; Ένα θέμα ταμπού ή απλά μία διαφορετική σεξουαλική προτίμηση; Επιπλέον, ποια είναι η αιτία που αρκετοί "φυσιολογικοί" σεξουαλικά άνθρωποι φοβούνται να αποδεκτούν ή να μιλήσουν για ένα τέτοιο θέμα;

Η δική μου άποψη για το θέμα είναι ότι πολύ απλά ένα βασικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης είναι να φοβάται οτιδήποτε διαφορετικό. Άλλωστε αυτή είναι και η βασικότερη αιτία του ρατσισμού. Όταν κάτι μας είναι πολύ ξένο και δεν γνωρίζουμε το πως να το χειριστούμε ή δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να το αντιληφθούμε τότε αυτό μας βγαίνει σε επιθετικότητα, σε αποστροφή και σε άρνηση ότι υπάρχουν και πράγματα ηθικά σωστά που εμείς δε θέλουμε να το δεχθούμε.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ομοφυλόφιλα άτομα αποδεικνύονται πιο χαρισματικά όντα στις τέχνες,στη μόρφωση  και στον αθλητισμό. Ίσως, το γεγονός ότι επιλέγουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που είναι πιο ιδιαίτερος να είναι για αυτούς η κινητήρια δύναμη για να κάνουν κάτι πιο δημιουργικό. Επιπλέον, χαρίζοντας εκεί όλη τους την ενέργεια καταφέρουν να διαπρέπουν και να ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο σύνολο όχι για την σεξουαλική τους προτίμηση αλλά για το ταλέντο και το έργο τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (1805-1875)ο Δανός παραμυθάς που μας χάρισε ένα από τα καλύτερα παραμύθια όλων των εποχών, "το κοριτσάκι με τα σπίρτα" ήταν ομοφυλόφιλος και μάλιστα το είχε δηλώσει σε μία εποχή που σίγουρα κάτι τέτοιο θα σε οδηγούσε στα δικαστήρια, όπως και αυτόν άλλωστε...

Όπως και να έχει, στην εποχή μας τα δικαιώματα τους σε μεγάλο βαθμό έχουν εξασφαλιστεί και μάλιστα η κοινωνία φαινομενικά έχει αποδεχθεί τον τρόπο ζωής τους. Παρόλα αυτά μέσα μας, έχουμε πολύ δρόμο για να αποκτήσουμε την κατάλληλη παιδεία και μόρφωση ώστε να αντιληφθούμε ότι το να είσαι διαφορετικός δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι και λάθος. Άλλωστε, χρειάζεται πολύ θάρρος και πολύ δυνατό χαρακτήρα για να μπορείς να ζεις πραγματικά "ελεύθερος" και να στηρίζεις τις επιλογές σου, αρκεί αυτές να μην πληγώνουν άλλα άτομα...

"ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ"-ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ PLAYZONE!

Μιας και μιλάμε για έρευνες τον τελευταίο καιρό στο blog μας ,ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες και να μιλήσουμε για ένα πιο προσωπικό θέμα.. Ίσως αποτελούσε θέμα ταμπού κάποτε όμως σήμερα κατέχει μάλλον δίκαια ένα από τα πιο hot θέματα συζητήσεων μεταξύ νέων σε μια φιλική παρέα ή ακόμα και ανάμεσα σε ένα ζευγάρι . «Παιχνίδια του μυαλού» ή όπως διαφορετικά είναι ευρέως αποδεκτές ως «σεξουαλικές φαντασιώσεις» .Η φαντασία κακά τα ψέματα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης . Για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι φαντασιώσεις θεωρούνται απόλυτα συνηθισμένο και φυσιολογικό φαινόμενο στην ζωή μας ,όσο και το να ονειρευόμαστε .Αποτελούν αυστηρά προσωπικό απόρρητο και περιλαμβάνουν εικόνες και σενάρια ερωτικού περιεχομένου που πλάθουμε αφήνοντας κυριολεκτικά την φαντασία μας να οργιάσει….Στόχο έχουν την πυροδότηση της σεξουαλικής μας απόλαυσης . Μπορούν να εμπεριέχουν οποιοδήποτε θέμα και μας δίνουν την δυνατότητα να αποδράσουμε από την πραγματικότητα ,την καθημερινότητα και κυρίως την ανία.. Μας επιτρέπουν αν μη τι άλλο να γίνετε επιτρεπτό το ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ και το ΑΔΥΝΑΤΟ .. Σημαντικότερο όλων των παραπάνω είναι ότι μπορούμε να αφεθούμε σε τέτοιου είδους «σκέψεις» όποτε θέλουμε και για όσο θέλουμε και φυσικά FOR FREE….

Συμφωνά με τις τελευταίες έρευνες έχει παρατηρηθεί ότι οι ερωτικές φαντασιώσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών διαφερουν.. Οι φαντασιώσεις των ανδρών είναι περισσότερο οπτικές ή σαρκικές ενώ για τις γυναίκες σημείο κλειδί είναι και εδώ το συναίσθημα.. Οι άνδρες συχνότερα από τις γυναίκες φαντασιώνονται συνευρέσεις που συμμετέχουν περισσότερα από τα δυο ήδη γνωστά πρόσωπα (το ζευγάρι εννοώ σε αυτή την φάση).Σε αντίθεση με τις γυναίκες που συχνή φαντασίωση τους είναι ο ρόλος της υποταγής(βλέπε σχετικό video clip του Σάκη που μας εξηγεί τι σημαίνει «άσκηση υποταγής» στο τραγούδι με τον ομώνυμο τίτλο).Η υποταγή στο μυαλό της γυναίκας υποδηλώνει ότι ο άνδρας την θέλει πολύ…

Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι οι άνδρες εστιάζουν περισσότερο την προσοχή τους στο να παρέχουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 100% ικανοποίηση στην γυναίκα ενώ οι γυναίκες κοιτώνα πρώτα την προσωπική τους ικανοποίηση ( γυναίκες ενωθείτε προσωπικά σε αυτό διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως μη σου πω…)Η ιδία ερευνά έδειξε ότι το 98% των ανδρών έναντι του 80% των γυναικών φαντασιώνονται πρόσωπα εκτός του ή της συντρόφου παράλληλα όμως το 50% αυτών πιστεύει ότι η απιστία είναι απαράδεκτη ακόμα και όταν είναι απλά και μονό ως φαντασίωση (ντοιγκ….αθροιστικά αν το πάρεις τα νούμερα δεν βγαίνουν.. Διχασμένες προσωπικότητες πήραν μέρος στην ερευνά)

Τελευταία και καλύτερη μελέτη έδειξε ότι πρόσωπα που έχουν φαντασιώσεις είναι πιο ενεργά και ικανοποιημένα σεξουαλικά.. Η ιδία μελέτη έδειξε ότι αν όχι ο μόνος ο κυριότερος λόγος της φαντασίωσης είναι η «κορύφωση του έργου» και τελικά το «happy end» με αλλά λόγια ….ο οργασμός…Ουφ το είπα!!!

Υ.Γ Φαντασιωθείτε ελεύθερα και πράξτε τα ακόμα πιο ελεύθερα με τον ή την σύντροφο σας .Αλλά προσοχή μην ξεχνάτε την «αγάπη από νάιλον»…Αρρώστιες σχετικές και όχι μονό είναι προ των πυλών σε κάθε ατυχή στιγμή σας.

ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΞΕΡΑΤΕ ΑΥΤΟ?!

Το αλμυρό φυστίκι ξεκίνησε παρουσιάζοντας περίεργες ειδήσεις από όλο τον κόσμο και στην πορεία του αποφάσισε να διευρύνει την θεματολογία του...(όπως άλλωστε θα διαπιστώσετε, αν ρίξετε μία ματιά και στα προηγούμενα άρθρα...). Επομένως, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε ένα άρθρο με περίεργες έρευνες που έχουν προκύψει από διάφορα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο!

Αρχικά, θα ήθελα να μου εξηγήσει το ποιος έχει πει ότι η φύση ξέρει καλύτερα...Αν κρίνω από το γεγονός ότι έρευνες έχουν αποδείξει ότι το αλογάκι της Παναγίας δεν μπορεί να εκσπερματώσει όταν το κεφάλι του είναι συνδεδεμένο με το σώμα και για αυτό αποκεφαλίζει το θηλυκό την κατάλληλη στιγμή , δεν νομίζω ότι η φύση είναι και πολύ ειρηνική.Αλλά τα περίεργα δεν σταματάνε εδώ...Τα δελφίνια είναι τα μόνα ζώα που κάνουν σεξ και από απόλαυση πέρα από την αναπαραγωγή, ενώ τα γουρούνια έχουν 30 λεπτά οργασμό!(τυχερά πλάσματα τα γουρουνάκια, τουλάχιστον πάνε ευτυχισμένα πριν γίνουνε ζαμπόν)

Επιπλέον, οι πεταλούδες μυρίζουν τα πόδια τους, ενώ μερικά λιοντάρια μπορούν να ζευγαρώσουν και 50 φορές τη μέρα.Μάλλον από εκεί βγήκε η γλυκανάλατη προσφώνηση "λιονταράκι" μου και ίσως από εκεί προέκυψε ότι το λιοντάρι είναι ο αρχηγός του ζωικού βασιλείου... Επίσης, το μάτι της στρουθοκαμήλου είναι πιο μεγάλο από τον εγκέφαλο της, ενώ τα χρυσόψαρα πολύ απλά δεν διαθέτουν εγκέφαλο, όπως και πολλοί άνθρωποι επίσης!!!

Όμως, επειδή επικεντρωθήκαμε πολύ στα ζώα ας πάμε και στους ανθρώπους... Γνωρίζατε ότι άμα τσιρίζετε για 8 χρόνια, 7 μήνες και 6 μέρες θα δημιουργούσατε ηχητική ενέργεια που θα μπορούσε να ζεστάνει μία κούπα καφέ;!(τύφλα να έχει η καφετιέρα...). Επιπλέον, άμα κοπανήσετε το κεφάλι σας για μία ώρα θα κάψετε 150 θερμίδες, επομένως τι να το κάνεις το γυμναστήριο; Απλά το πολύ πολύ να καταλήξετε με διάσειση και μερικά καρούμπαλα,αλλά τι να το κάνετε; Η "ομορφιά" απαιτεί θυσίες...

Επιπλέον, άμα είσαι δεξιόχειρας είσαι τυχερός, γιατί σύμφωνα με έρευνες ζούνε κατά μέσο όρο 9 χρόνια περισσότερο από αυτούς που γράφουν με το αριστερό χέρι. Τον πόνο των δεύτερων καταλαβαίνουν οι αρκούδες που σύμφωνα με επιστήμονες, όλες τους είναι αριστερόχειρες!

Αυτές ήταν οι "χρήσιμες" πληροφορίες της ημέρας που σίγουρα μπορούν να σας φανούν "χρήσιμες" κάποια στιγμή...Αν όχι, που είναι το πιο πιθανό... τουλάχιστον περάσατε όμορφα τα 2 λεπτά που παίρνει να διαβάσετε το άρθρο και σίγουρα θα έχετε να πείτε κάτι περίεργο στους φίλους σας...

ΙΣΤΟΡΙΑ ΒΙΑΣΜΟΥ ΜΕ ΔΡΑΣΤΗ ΕΝΑΝ...ΥΠΝΟΒΑΤΗ!

Αν νομίζετε ότι έχετε ακούσει τα πάντα σε αυτή τη ζωή είστε γελασμένοι... Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ το που μπορεί να οδηγήσει η υπνοβασία; Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι κάποιος υπνοβάτης μπορεί απλά να παραμιλήσει ή να περπατήσει λίγο στο σπίτι κάνοντας απλές χαζές ενέργειες που απλά την επόμενη μέρα δε θα τις θυμάται... Όμως, υπάρχουν περιστατικά που αποδεικνύουν ότι το θέμα μπορεί να πάρει και άλλες προεκτάσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Τρεντ Πομπαρ, από το Katherin Northen της βόρειας επικράτειας της Αυστραλίας που κατηγορήθηκε και ομολόγησε πως βίασε στον ύπνο του μία γυναίκα! Το περιστατικό συνέβη τον Ιανουάριο του 2009, όταν σύμφωνα με το δημόσιο κατήγορο, ο κατηγορούμενος μαζί με φίλους του είχαν καταναλώσει πολλές μπύρες, ρούμι και αρκετά ποτήρια κόκκινο κρασί!Συνολικά, όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε και ο ίδιος είχε πιει περισσότερα από 55 ποτήρια και στη συνέχεια μαζί με τους τρεις φίλους του πέρασε έξω από το σπίτι του θύματος. Όπως ο ίδιος δήλωσε δεν θυμάται τίποτα μέχρι το σημείο στο οποίο ο σύντροφος της κοπέλας τον έπιασε από τα πόδια και τον πέταξε έξω...

Το ίδιο το θύμα δήλωσε ότι έπεσε στο κρεβάτι να κοιμηθεί γυμνή και ξύπνησε όταν βρήκε τον δράστη να της κάνει έρωτα..Χαρακτηριστική ήταν η μαρτυρία της γυναίκας του 29 χρόνου, σύμφωνα με την οποία ο σύζυγος της πολλές φορές σηκωνόταν από το κρεβάτι και ουρούσε στο συρτάρι του κομοδίνου ή έκανε μπάνιο και δεν το θυμόταν την επόμενη μέρα. Επιπλέον, η σύζυγος τόνισε πως υπήρχε φορά που ο σύζυγος της έκανε έρωτα ενώ ταυτόχρονα ροχάλιζε, χωρίς την επόμενη μέρα να θυμάται κάτι...

Τέλος, η γυναίκα του Τεντ πρόσθεσε ότι εκείνο το βράδυ έδρασε έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, επομένως δεν αντιλαμβανόταν το τι έκανε. Τελικά, ο φίλος μας την έβγαλε μια χαρά, καθώς το δικαστήριο τον αθώωσε όχι όμως γιατί υπνοβατούσε αλλά επειδή ότι έκανε οφειλόταν στο ότι ήταν αλκοολικός (καθώς είχαν γίνει και άλλες αναφορές στο δικαστήριο για το κουσούρι του)

Επομένως, το ηθικό δίδαγμα της όλης ιστορίας είναι μακριά από υπνοβάτες που είναι και λάτρεις του ποτού, αν δεν θέλετε να έχετε δυσάρεστες εμπειρίες στο κρεβάτι σας...

Ολοταχως …προς τα ΠΙΣΩ!

Ήσουν και εσύ ανάμεσα στους αγανακτισμένους στην πλατειά Συντάγματος;;Φώναξες;;Μούντζωσες ;; Καταράστηκες την ώρα και την στιγμή που γεννήθηκες Έλληνας πολίτης με το δικαίωμα της ψήφου;; Έσπασες και τίποτα τριγύρω προς ένδειξη διαμαρτυρίας(ΠΑΝΤΑ);;Όχι εσύ, φαντάζομαι ο άλλος..Εσύ που τον είδες τον σταμάτησες ή τον αγνόησες λογώ του εντόνου πόθου σου για διαδήλωση ;;Δείγματα έλλειψης στοιχειώδους πολιτισμού και δυο λέξεις ικανές να χαρακτηρίσουν την εικόνα της Αθήνας, μετά το περάς της «ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ» ,εμπρός –πίσω ή αλλιώς καταστροφική οπισθοδρόμηση . Φυσικά δεν εννοώ ούτε τους δεκάδες χτυπημένους και σε πολλές περιπτώσεις βάρια τραυματισμένους από γκλόπ της αστυνομίας ή από καμιά «ξώφαλτση» επίθεση ενός θερμόαιμου υποστηρικτή .Δεν μιλώ για τους «χορτασμένους» από χημικά , δακρυγόνα και την γενική αποπνικτική ατμόσφαιρα στο πεδίο της μάχης .

Αναφέρομαι και αγανακτώ με την σειρά μου με την όψη (όχι του σπαθιού την τρομερή) της μετά-διαδηλωσιακής Αθήνας. Από που να αρχίσει κάνεις και που να τελειώσει…Από τις σπασμένες ορθομαρμαρώσεις κατά μήκος των οδών Μητροπόλεως ,Ερμού μέχρι και την Αθηνάς ,από την καταστροφή των βάσεων των αγαλμάτων στην πλατειά Συντάγματος καθώς και τα στηθαία στο σταθμό του μετρό «Πανεπιστήμιο»,από τα ξηλωμένα φανάρια και τους κατεστραμμένους κάδους ή μήπως από τα καμμένα στέγαστρα σε πολλές στάσεις λεωφορείων ;

Το κόστος των παραπάνω ζημιών (χωρίς να έχει καθοριστεί ακόμα πλήρως)εκτιμάται ότι φτάνει πάνω από το ποσό των 800.000 ευρώ . Δεν μας έφταναν δηλαδή τα 340 δις ευρώ δημόσιου χρέους και τα υπόλοιπα ποσά που θα βγουν στην φόρα αργότερα, θέλαμε να χρεώσουμε την Ελλαδίτσα μας ακόμα περισσότερο . Νόμιζα πως ο Έλληνας είχε μάθει να παλεύει για τα ήθη και τα ιδανικά του(έτσι μας δίδαξε η ιστορία μας η όποια μάλιστα θεωρείται αξιοθαύμαστη στον υπόλοιπο κόσμο),νόμιζα ότι παλεύει για το καλύτερο δικό του αύριο και το μέλλον των επόμενων γενεών .Όμως μάλλον έκανα λάθος...Το χειρότερο όλων είναι ότι οι παραπάνω στρεβλώσεις της εικόνας του κέντρου της Αθήνας θα διορθωθούν σε χρόνο dt για τα ματιά του κόσμου και ακόμα περισσότερο για του τουρίστα που έρχεται να μας επισκεφτεί και ιδιαίτερα φέτος που πρέπει να μας ενισχύσει οικονομικά!!Στο τέλος όμως αγαπητοί μου πάλι ΕΓΩ,ΕΣΥ , ΕΜΕΙΣ θα πληρώσουμε τα σπασμένα με αύξηση των φορών και…και ... και..Οπότε …

Και εις αλλά με υγεία!!!

ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟ...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΟΜΠΙ!!!

Η εξεταστική πέρασε και σκέφτεσαι ότι τίποτα σπουδαίο δεν έμαθες; Νιώθεις ότι θες να μάθεις κάτι πραγματικά χρήσιμο; Τότε δεν έχεις να κάνεις τίποτα άλλο από το να παρατήσεις το ελληνικό πανεπιστήμιο και να πας μέχρι το Κολοράντο και κάνεις μαθήματα Ζομπολογίας! Τι; Νομίζεις ότι σου κάνω πλάκα; Προφανώς και όχι! Απλά οι Αμερικάνοι βλέπουν πιο μπροστά από εμάς και φροντίζουν να μάθουν κάτι πραγματικά χρήσιμο, όπως για την κουλτούρα, τον πολιτισμό και την ιστορία των ζόμπι...

Πιο συγκεκριμένα, ο διδάσκοντας του πανεπιστημίου και συγγραφέας μυθιστορημάτων τρόμου Stephen Jones αποφάσισε ότι είναι πολύ χρήσιμο να εισάγει στον κύκλο σπουδών ένα μάθημα λογοτεχνίας με ειδίκευση στα πολυαγαπημένα μας ζόμπι...

Το μάθημα, σε θεωρητικό επίπεδο καλύπτεται από τα συγγράμματα όπως World War Z, The walking dead και  το Zombies:A record of the year infection και εννοείται πως δε λείπουν και οι σχετικές ταινίες που θα οδηγήσουν σε μία πιο σφαιρική γνώση του αντικειμένου.

Το πρακτικό κομμάτι που είναι και το πιο σημαντικό (αφού έχουμε καλύψει όλα τα άλλα προβλήματα μας σε αυτό τον πλανήτη, που μόνο η απειλή των zombies είναι αυτή που πρέπει να μας φοβίζει ώστε να πάρουμε σχετικά μαθήματα για την προστασία μας) το έχουν αναλάβει οι εκπαιδευτές B.Bingham και J.Boru, που ασχολούνται με σεμινάρια αυτοάμυνας εναντίον ζόμπι. Αυτά τα σεμινάρια λαμβάνουν χώρα στο Denver στο Κολοράντο.

Κατά τη διάρκεια του μαθήματος , οι φοιτητές μοιράζουν ρόλους ζόμπι και εξολοθρευτών και επιδίδονται σε σενάρια μάχης και όπως είναι φυσιολογικό δεν λείπουν οι κραυγές και τα ουρλιαχτά. Οι μαθητευόμενοι μυούνται τις τεχνικές του "Βάλτο στα πόδια αν μπορείς",του "πετσοκόμματος" και της "υδραντλίας". Επιπλέον, σε τέτοια μαθήματα το αξεσουάρ της καραμπίνας δεν θα μπορούσε να λείπει. Για αυτό και ένα βασικό κομμάτι της εκπαίδευσης τους περιλαμβάνει τον γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο του πώς να γεμίζεις την καραμπίνα γρήγορα και αποτελεσματικά. Επίσης, οι εκπαιδευτές με τον ιδιαίτερο επαγγελματισμό που τους διακατέχει τονίζουν στους μαθητές της σχολής, ότι δεν πρέπει να πλησιάζουν το στόμα των νεκρών.

Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο B.Bigham "Οι άνθρωποι που πραγματικά θέλουν να επιβάλλουν την θέληση τους σε τρίτους: Αυτοί είναι τα ζόμπι και είναι πραγματικά τρομακτικοί", αυτό είναι άλλωστε το επιχείρημα του για να πείσει τον κόσμο για την αναγκαιότητα των μαθημάτων αυτοάμυνας που παραδίδει.

Έτσι, λοιπόν το μάθημα με ειδίκευση στην ζομπόφιλη λογοτεχνία, όπως ήταν φυσικό ξέσπασε πολλές αντιδράσεις... Ο έφορος του κολεγίου στο Κολοράντο, James Geddes δήλωσε πως αυτά τα μαθήματα πρέπει να αξιολογηθούν και να απορριφθούν λόγω ελλιπούς ακαδημαϊκής αξίας. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν να μειωθούν τα έξοδα του πανεπιστημίου... Σε αυτή την άποψη απάντησε St.Jones λέγοντας πως δεν υπάρχει λογοτεχνικό είδος πιο ουσιώδες από τη σύγχρονη. Αυτό είναι που έτσι και αλλιώς διαβάζουν οι σπουδαστές, από αυτό αντλούν εμπειρίες σήμερα και γι'αυτό θα έπρεπε να το θεωρούμε σημαντικό κομμάτι της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης"... 

Τέλος,o εν λόγω καθηγητής δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται με τα πλάσματα του λυκόφωτος, αλλά έχει ήδη διδάξει για στοιχειωμένα σπίτια και παρανοϊκούς δολοφόνους, ενώ στα άμεσα σχέδια του είναι να παραδώσει διαλέξεις για βαμπίρ και λυκανθρώπους!

Επομένως ξεθάψτε το zombieland και μάθετε όλους τους κανονισμούς για το πως να επιβιώσετε σε μία κοινωνία νεκροζώντανων ! Επίσης, μία άλλη καλή ταινία που θα σας βοηθήσει για μία αντίστοιχη περίπτωση είναι το Saun of the dead. Αν εσείς πάλι θέλετε περισσότερη εμπειρία και γνώση στον τομέα αυτό μπορείτε πάντα να επισκεφθείτε το μακρινό Κολοράντο και να είστε και πτυχιούχος στο είδος σας. Άλλωστε, ότι μαθαίνει ο άνθρωπος καλό είναι...

ΦΙΛΙΑ Ή ΕΡΩΤΑΣ: ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΞΗΣ ΤΩΝ 2 ΦΥΛΩΝ...

Ένα θέμα που δεν τελειώνει ποτέ στις συζητήσεις μιας παρέας είναι αυτό των σχέσεων, είτε αυτές είναι φιλικές είτε αυτές είναι ερωτικές. Έτσι, αφού όλοι μιλήσουν εκτεταμένα για αυτό αναλύοντας όλες τους τις εμπειρίες και τους προβληματισμούς τους,στο τέλος καταλήγουν να ρουφάνε μελαγχολικά  το νερό από τα παγάκια που έχει μείνει από το ποτό τους και να κοιτιούνται χωρίς να λένε τίποτα...

Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να ασχολούμαστε τόσο με αυτό το ζήτημα; Γιατί όλα είναι τόσο σύνθετα, ενώ όλοι κλαιγόμαστε ότι θέλουμε τα πράγματα στη ζωή μας να είναι ξεκάθαρα; Γιατί ενώ όλοι προτιμάμε την αλήθεια, όταν μας την λένε ή μας την δείχνουν με τις πράξεις τους εμείς την αποφεύγουμε; Αυτά και άλλα τόσα ερωτήματα μου έρχονται στο μυαλό, όταν πέφτουν τέτοιες συζητήσεις στο τραπέζι...

Ωστόσο, όσο πιο πολλές απόψεις ακούω πάνω σε αυτό το θέμα, τόσο πιο πολύ πιστεύω ότι οι άνθρωποι είμαστε τα πιο μαζοχιστικά όντα. Όλοι λέμε ότι θέλουμε τα πράγματα γύρω μας να είναι απλά, ενώ μόλις έρχεται η ισορροπία στη ζωή μας, αρχίζουμε να τρωγόμαστε για το αν αυτή είναι η ιδανική κατάσταση. Η γνώμη μου είναι ότι όλοι λίγο πολύ, ιδιαίτερα στις πιο νεαρές ηλικίες, περνάμε τη φάση που θέλουμε και λίγο την ίντριγκα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όταν γίνεται μία παρεξήγηση με με κάποια φίλη ή φίλο. Το σωστό θα ήταν να τον  πιάσεις και να του πεις όλη την αλήθεια και εκείνος να κατανοήσει το λάθος του και μετά να είστε μια χαρά. Αυτό, όμως ποτέ δεν γίνεται!(όποιος λέει το αντίθετο να μου αφήσει τα στοιχεία του για να επικοινωνήσω μαζί του και να γράψει ένα άρθρο με τα μυστικά της επιτυχίας τους στις σχέσεις). Τις περισσότερες φορές, κανένας δε θα μιλήσει στον άλλον και αν το κάνει θα πει μόνο το ένα τρίτο από αυτά που θα ήθελε να του πει στην πραγματικότητα. Επιπλέον, ποτέ μα ποτέ μία διαμάχη δύο ανθρώπων δεν μένει ανάμεσα σε αυτούς, σίγουρα ο εμφύλιος μεταξύ τους θα μεταφερθεί και σε τρίτα άτομα που θα πάρουν θέση, όχι απαραίτητα για κακό αλλά επειδή όλοι κρύβουμε βαθιά μια κουτσομπόλα μέσα μας το θεωρούμε χρέος μας να πούμε την γνώμη μας... Κάπως, έτσι λοιπόν καταλήγουμε στις επιπτώσεις που έχουν τέτοιες ιστορίες...

Όμως, το πράγμα γίνεται ακόμα καλύτερο και σύνθετο όταν μπαίνει και το ερωτικό στοιχείο στη σχέση. Σε αυτό το ζήτημα για να πεις μια εμπεριστατωμένη άποψη απλά πρέπει να γράψεις βιβλίο 800 σελίδων και πάλι δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσεις να καλύψεις όλες τις πλευρές αυτού του ζητήματος... Παρόλα αυτά, θα εξετάσω την πλευρά αυτού του θέματος σε συνδυασμό με το θέμα της φιλίας που ανέφερα πιο πάνω. Πότε ένας άνδρας μπορεί να είναι φίλος με μία γυναίκα και το αντίστροφο; Αν υποθέσουμε ότι ο καλύτερος σου φίλος είναι ωραίος, καλός χαρακτήρας, περνάς τέλεια μαζί του και είναι ο μόνος άντρας στον πλανήτη γη που σε καταλαβαίνει...Τότε γιατί να μην είναι και το αγόρι σου; Κάπως έτσι θα μπορούσες να λύσεις και το ζήτημα της φιλίας και αυτό της σχέσης... Αλλά επειδή οι άνθρωποι, όπως αναφέραμε και πιο πάνω είμαστε περίεργα όντα, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε το αν είναι σωστό να χαλάσουμε μία τέτοια σχέση και άλλα τέτοια περίεργα. Από την άλλη, κανένας δεν αντιλαμβάνεται ότι από τη στιγμή που αυτό σου έχει μπει, έστω και σαν ιδέα στο μυαλό τότε τα πράγματα έχουν πάρει άλλο δρόμο από αυτό της φιλίας... Ίσως, η μόνη περίπτωση του να δεις αν πραγματικά κάποιος από το αντίθετο φύλο είναι φίλος ή έρωτας πρέπει να ζήσεις τη σχέση σου μαζί του σε όλες του τις εκφάνσεις. 

Παρόλα αυτά,  κάτι τέτοιο θα φέρει μία σειρά άλλων προβλημάτων... Πιο αναλυτικά, μπορεί να ξεκινήσεις μία σχέση μαζί του και λίγο πιο μετά να διαπιστώσεις ότι όντως ήταν καλύτερο να ήσασταν φίλοι, καθώς το ερωτικό στοιχείο δεν ήταν τόσο δυνατό ώστε να μείνετε μαζί. Μετά, όμως πως μπορείς να κρατήσεις τις ισορροπίες με τέτοιο τρόπο για να μη χαλάσεις τη σχέση σου μαζί του; Θα έχετε και οι δύο το ίδιο επίπεδο ωριμότητας για να κρατήσετε σε φυσιολογικά επίπεδα μία φιλική σχέση και μετά τον χωρισμό; Ο εγωισμός που έρχεται και από τις δύο πλευρές μετά τον χωρισμό δυστυχώς είναι μία συνέπεια που δεν μπορείς να την αποφύγεις...Ωστόσο, αν δεν ζήσεις κάτι ποτέ δε θα μάθεις το πως πραγματικά θα μπορούσε να είναι η ζωή σου. Επομένως, η επιλογή ανάμεσα στο αν θα ρισκάρεις να ζήσεις κάτι δυνατό ή όχι έχει να κάνει με το αν είσαι καλός τζογαδόρος σε θέματα ζωής ή όχι...